μακελλωτός

μακελλωτός, -ή, -όν (Α)

περιφραγμένος με κιγκλίδες, με κάγκελα, καγκελωτός, κιγκλιδωτός («μακελλωταὶ θύραι», επιγρ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < μάκελλον «τόπος περιφραγμένος» + κατάλ. -(ω)τός (πρβλ. λατ. macellotae)].